Kist miyom, rahim dokusundan kaynaklanan iyi huylu tümörlerdir. Genellikle "miyom" veya "ur" olarak adlandırılırlar. Çapları 1-15 santimetre arasında değişmekte olup genellikle yavaş büyürler. Tek bir tane olabileceği gibi, sayıları çok fazla da olabilir. Görünümleri genellikle yuvarlak olup renkleri pembe olabilir ve rahmin her yerinde oluşabilirler. Miyomlar, özellikle adetleri düzensiz olan, doğum yapmamış, fazla kilolu ve siyahi kadınlarda daha sık görülür. Hamile kadınların yaşının artması ile miyom görülme olasılığı da artmaktadır. Miyomlar sıklıkla belirti vermez ve genellikle başka bir rahatsızlık üzerine yapılan muayenelerde tesadüfen fark edilirler. Her dört kadından birinde miyoma rastlandığı bilinmektedir. Miyomların kansere dönüşme olasılığı çok düşüktür. Miyomun diğer adları fibroid, leyomiyom, leyomiyomata ve fibromiyomdur. Miyomlar, rahim dokusundaki yerleşimlerine göre submuköz miyomlar, intramural miyomlar ve subseröz miyomlar olmak üzere üçe ayrılır.

Submuköz miyomlar, rahmin iç yüzeyine doğru büyüyen miyom türüdür. Bu tür miyomlar en az rastlananlardır, ancak en fazla kanama problemi bu türde görülür. Kanamalar, adet döneminde artış ve adet döneminin uzaması şeklinde kendini gösterir.

İntramural miyomlar, rahim kas dokusunda yerleşimli miyom türüdür ve en sık rastlanan türdür. Bu miyomlar adet döneminde görülen kanamada artışa, adetin uzamasına ve kansızlığa neden olabilir. Ayrıca karında ağrıya, dolgunluk hissine ve sık sık idrara çıkma ihtiyacına sebep olabilirler.

Subseröz miyomlar, rahmin dış yüzeyine doğru büyüyen miyomlardır. Bu tür miyomlar kanamaya yol açmazlar, ancak karın ağrısına, sırt ağrısına, dolgunluk hissine, sık sık idrara çıkmaya ve kabızlığa neden olabilirler.

Kist oluşumuna karşı, çikolatadan, kırmızı etten ve karbonhidrattan uzak durulması gerektiği ve sık sık balık, meyve ve sebze tüketilmesi gerektiği bilinmektedir.

Miyom tedavisinde en büyük etken, kişinin çocuk sahibi olma arzusunun devam edip etmemesidir. Sahip olmak istediği sayıda çocuk sahibi olan kişilere en sık önerilen tedavi şekli rahmin alınmasıdır. Bunun yanı sıra, rahim korunarak yapılan cerrahi müdahaleler ve ilaç tedavileri de mevcut tedavi seçeneklerindendir.